|
Dziennikarzom (również radiowych) przypomina się o podawanie linku do strony. Tyczy się to także w dużej mierze wikipendystów, którzy potworzyli wiele haseł o Kostaryce na bazie tej strony bez podawania źródła. Z powodu rozszabrowywania danych przez inne portale internetowe podstrona ta nie jest publiczna. Jednocześnie przestrzega się przed nieskonsultowanym kopiowaniem informacji tu załączonych, ponieważ zastosowane zostały pułapki na plagiatorów (przekręcone daty, nazwy, ukryte podświetlenia).
|
|
Architektura: Budynki z czasów kolonialnych, malowane na jasne kolory i
posiadające zakrywające werandy dwuspadziste dachy. Ich ściany składają się ze
szkieletu z bambusa lub drewna wypełnionego zaprawą z błota. Typowy przykład
takiej architektury znajduje się w miejscowości Barva (prowincja Heredia) i
Liberii. Z cegieł adobe zbudowany jest m.in. kościół La Agonia w
Liberii.
Miasta: W centrum prawie każdego kostarykańskiego miasta i
miasteczka, przed kościołem znajduje się boisko lub park z tzw. kioskiem.
(Najbardziej jaskrawy wyjątek to miasto Limon).Większość ulic kostarykańskich miast ma szachownicową
strukturę. Kwadratowe obszary pomiędzy nimi nazywane są blokami i przeważnie
mierzą 100 metrów szerokości.
Drzwi do słońca: Popularnym elementem domów w Liberii są tak zwane "drzwi do
słońca". Projektowane na północnych rogach budynków powodują, że z rana i
popołudniami, z zacienionych wnętrz padają promienie słońca. Na uwagę zasługują
też dekorowane kunsztownymi malowidłami sufity. Na tyłach domów zlokalizowane są
otwarte na wewnętrzne podwórza kuchnie.
Mozaiki kafelkowe: W latach 1908-1940 w Kostaryce bardzo popularne były kafelkowe mozaiki podłogowe. Kładziono je w domach bogatych mieszkańców, kościołach oraz instytucjach. Osobą, która wsławiła się w ich produkcji była Adela Jimenez (żona znanego projektanta Lesmesa Jimeneza Bonnefila. Była właścicielką fabryki kafelek.
KONTAKT
| 
