Dolina Coto Brus - jest częścią depresji tektonicznej między Wzgórzami Fila Cruces, a Kordylierą Talamanca. Jej nazwa pochodzi od indiańskich słów oznaczających "region" - Coto i nazwy szczepu Brus. Pokrywają ją od 1949 roku plantacje kawy (mówi się, że stamtąd pochodzi najlepsza kostarykańska kawa). Nawadniana jest przez rzekę o tej samej nazwie (główny dopływ Rio General). Znajduje się w jej obrębie rezerwat indiański Guaymi. Największym miastem jest San Vito. 30 lipca 2002 roku doszło tam do silnego (6,2 R) trzęsienia ziemi.

Dolina Coto Colorado - Rozciąga się w południowo-wschodniej części kraju, przy granicy z Panamą. Od południowego-zachodu ograniczona jest zatoką Dulce, a od północy wzgórzami Fila Cruces. Rozmieszczone są na niej kawowe finki. Nawadniana jest przez rzekę o tej samej nazwie. Wyróżnia się jeziorkiem Colorado. Największym miastem jest Ciudad Neily.

Dolina Diquis - jest bardzo żyzna i pokryta plantacjami bananów. W północno-zachodniej części oddzielona jest przez duże zasilane przez rzekę Grande de Terraba bagniska. W przeszłości obfitowała w zasoby złota (Indianie wymywali je z rzek). Na jej terenie w gąszczach i plantacjach bananowych wykopywane są olbrzymie tajemnicze, granitowe kule z okresu przedkolumbijskiego.

Dolina El General - ciągnie się na południu Kostaryki, na dystansie 64 kilometrów, pomiędzy Kordylierą Talamanca, a wzgórzami przybrzeżnymi Fila Costena. Przepływają przez nią mające strome koryta rzeki Rio General i Rio Coto Brus. Znajdują się na niej plantacje kawy i ananasów. Do czasu wybudowania w 1950 roku biegnącej przez nią Autostrady Panamerykańskiej, praktycznie odcięta była od świata.

Dolina Escondido - [Dolina Ukryta]. Mała dolina w prowincji Cartago. Od zachodu ograniczona jest rzeką Pacuare i zboczami Kordyliery Centralnej, od północy wzgórzami Mirador, a od wschodu wzgórzami Matama (będącymi częścią Kordyliery Talamanca). Jest praktycznie niezamieszkana.

Dolina Estrella - Położona jest w północno-wschodniej części Kostaryki, nad Morzem Karaibskim. Jest regionem upraw bananów (od 1905) i kakao. W 1991 roku zlokalizowane w niej było epicentrum trzęsienia ziemi. W styczniu 2000 roku zalana została przez powódź. W maju 2002 roku spadło na nią 972 mm deszczu. 1.700 osób zostało ewakuowanych. Zniszczone zostały uprawy plantanów i bananów.

Dolina Matina - Znajduje się na środkowym wybrzeżu karaibskim. Zlokalizowane są na niej plantacje bananów. W XVII wieku często penetrowana była przez grupy angielskich piratów. Od strony południowej ograniczona jest przez Kordylierę Talamanca. Nawadniana jest przez rzekę o tej samej nazwie. W styczniu 2000 roku zalanana została przez powódź.

Dolina Parrita - Rozciąga się wąskim pasem przy środkowym wybrzeżu pacyficznym Kostaryki. Nawadniana jest przez rzekę Parrita i jej dopływy Pirris i Grande de Candelaria. Dominują na niej uprawy palmy oleistej oraz ananasów. Od strony północno-zachodniej ograniczona jest przez wzgórza Turrubares. Głównym miastem na niej usytuowanym jest Parrita.

Dolina Reventazon - Mała i wąska dolina w prowincji Cartago. Ograniczona jest od północy przez stoki wulkanu Turrialba, od zachodu przez jezioro Cachi, a od południa przez Park Narodowy Tapanti. Stromo opada na wschód. Porośnięta jest przez plantacje trzciny cukrowej, cytrusów i orzechów macadamia.

Dolina Tempisque - Rozciąga się na wschodzie kraju w obrębie dopływów rzeki Sixaola. Ograniczona jest od południa Kordylierą Talamanca, a od zachodu wzgórzami Matama. Od północy styka się z doliną Estrella. Jest terenem bardzo słabo zaludnionym (w jej obrębie zlokalizowane są rezerwaty indiańskie: Telire, Cabecar, Bri-Bri). W styczniu 2000 roku częściowo zalana została przez powódź.

Dolina Tempisque - Rozciąga się w dorzeczach rzek Tempisque i Bebedero, w zachodniej części kraju (przy najbardziej na północ wysuniętej części zatoki Nicoya). W jej zasięgu zlokalizowane są narodowe park i rezerwat: Palo Verde i Lomas de Barbudal. Od północy i wschodu ograniczona jest przez Kordylierę Guanacaste.