|
Dziennikarzom (również radiowych) przypomina się o podawanie linku do strony. Tyczy się to także w dużej mierze wikipendystów, którzy potworzyli wiele haseł o Kostaryce na bazie tej strony bez podawania źródła. Z powodu rozszabrowywania danych przez inne portale internetowe podstrona ta nie jest publiczna. Jednocześnie przestrzega się przed nieskonsultowanym kopiowaniem informacji tu załączonych, ponieważ zastosowane zostały pułapki na plagiatorów (przekręcone daty, nazwy, ukryte podświetlenia).
|
|
Większość kostarykańskich wysp położona jest w zatoce
Nicoya. Wszystkie wyspy wybrzeża pacyficznego zbudowane są z tych samych osadów
co tereny przybrzeżne lądu stałego. Większość wysp utworzona została przez
subdukcję (nakładanie się płyt oceanicznych) lub regresję morską. Wyjątek
stanowią: wyspa Kokosowa oraz wyspa Violin. Pierwsza jest pochodzenia
wulkanicznego, a druga powstała z nanosów rzeki Sierpe.
Wyspa Cano: - Średnich rozmiarów wyspa (300 ha), położona 16,5 km od zachodniego wybrzeża półwyspu
Osa. Odkryta została w 1519 roku przez Hiszpana Juana de Castenado. Powstała w wyniku subdukcji płyty Kokosowej pod
Karaibską. Jej wiek ocenia się na 40-50 mln lat. Ma klifowe wybrzeże. Centralną część zajmuje wypchnięty na 110 m.n.p.m. rozległy płaskowyż. W czasach przedkolumbijskich służyła za indiańskie cmentarzysko. Odnajdowane są na niej na wpół zakopane w ziemi granitowe kule o niewyjaśnionej genezie. Porastają ją charakterystyczne "mleczne drzewa" [Brosimum utile]". Od 1978 roku wyspa ujęta jest w park narodowy. W ciągu roku przewala się przez nią najwięcej burz i wyładowań atmosferycznych w Ameryce.
Wyspa Kokosowa: - Największa bezludna wyspa świata (2.400 ha). Położona jest 548 km od wybrzeża Kostaryki, na
Oceanie Spokojnym. Należy do podwodnego Grzbietu Kokosowego. Została uformowana
w wyniku subdukcji płyty Kokosowej pod Karaibską, około 40-50 mln lat. W północnej części znajdują się trzy obszerne zatoczki: Wafer, Weston i Chatham. Najwyższymi wzniesieniami są Cerro Yglesias (634 m.n.p.m.) oraz Jesus Jimenez (430 m.n.p.m.). Odkryta
została w 1526 roku. Jest podobno legendarną wyspą skarbów. Obwołana została przez UNESCO w 1997 roku Miejscem Światowego Dziedzictwa. Była miejscem akcji powieści "Wyspa Skarbów" oraz "Park Jurajski". Wody przybrzeżne kontrolowane są przez ławice ryb - młotów. Wyspa ujęta jest w Park Narodowy.
Uvita: - Położona jest kilometr od portu Limon. Jest
jedyną większą wyspą wybrzeża Karaibskiego. Jako pierwszy zawinął na nią
Krzysztof Kolumb podczas swej czwartej wyprawy w 1502 roku (18 września). Jest koralowego
pochodzenia i posiada klifowy, podmywany przez fale brzeg. Czasami nazywana jest "ogrodem" lub "małym winogronem" (ze względu na fakt, że rośnie na niej unikalne na Karaibach, podobne do tego owocu drzewo). Stanowi piękną
panoramę dla odpoczywających nad brzegiem mieszkańców Limon. Jest na niej wybudowana biologiczna stacja badawcza.
Wyspa Chira: - Największa wyspa zatoki Nicoya - druga wyspa kraju. Zamieszkana jest przez około 2.000 osób. Znaczną jej część pokrywają objęte ochroną namorzynowe bagna. Od strony wschodniej głęboko wdziera się w nią estuarium. Najwyższym wzniesieniem jest Chira (251 m.n.p.m.). Od półwyspu Nicoya oddziela ją przesmyk Punchai. W przyszłości planowane jest utworzenie na niej plantacji plantanów. Związana jest z nią legenda o kobiecie - małpie La Mona. W sierpniu 2002 roku wiele domów straciło dachy na skutek trąby morskiej.
Wyspa San Lucas: - (615-ha). Położona jest w zatoce Nicoya, na trasie promowej między Puntarenas, a półwyspem Nicoya. W czasach kolonialnych konkwistador Gonzalo Fernandez Oviedo stworzył na niej obóz koncentracyjny dla Indian. Przez prawie półtora wieku do 1991 roku funkcjonowało na niej więzienie (z tego względu nazywana była "wyspą samotnych mężczyzn"). Kształtem przypomina imadło.
Wyspa Tortuga: - [Wyspa Żółwia, Tolinga], (320-ha). Znajduje się u wejścia do zatoki Nicoya. Jest jedną z najpopularniejszych "turystycznych wysp" kraju. W niektórych miejscach wybrzeże stanowi wysoki klif i obramowane jest przez rafy koralowe. Dwa wzniesienia w centralnej części (z których najwyższe na 172 metry), połączone są czymś w rodzaju kolejki linowej.
Wyspa Venado: - Podłóżna wyspa w zatoce Nicoya, oddzielona od półwyspu Nicoya przesmykiem Jicaral. Jej nazwa oznacza Jelenia. Zamieszkiwana jest przez około 200 osób. Uprawia się na niej kukurydzę i ryż. W pobliżu osady Jicaral odkryte zostało przedkolumbijskie cmentarzysko. W przybrzeżnych namorzynach znaleziono bardzo dużo zabalsamowanych ciał. Na jej wybrzeże planowane jest ponowne zadomowienie ostryg.
Wyspa Violin: - Położona jest w delcie rzeki Sierpe, przy półwyspie Osa, w południowo-wschodniej części Kostaryki. Ma owalny, lekko zakrzywiony kształt. Jest stosunkowo młoda, utworzona przez nanosy rzeczne oraz pokryta namorzynowymi bagnami. Wyróżnia się przylądkiem Violin (południowo-zachodnia część) oraz małą zatoczką Violines na północy. Znaleziono na niej niegdyś największą bryłkę złota w historii kraju (ponad 3 kg).
KONTAKT
| 
