(2.295 ha), (zał. 1974). 17 kilometrów na północny-zachód od miejscowości Nicoya. Zawiera najbardziej interesujący system 42 jaskiń w kraju, wśród których zaledwie część jest zbadanych. Najgłębszą z nich jest jaskinia Santa Ana (240 metrów). Największa ilości formacji jaskiniowych znajduje się w jaskini Terciopelo (Węża), która nazwana została tak po znalezieniu na pierwszej ekspedycji, na jej dnie zdechłego gada tego rodzaju. (Tworzą ją cztery komory, m.in. Mashroom, Cavern z formacją przypominającą głowę lwa i Organ z naciekami wydającymi dźwięki). Najliczniej zamieszkana przez nietoperze jest jaskinia Pozo Hediondo. (Do 1967 roku sądzono, że wydobywający się z niej charakterystyczny smród i dziwne odgłosy są dowodem na wulkaniczne pochodzenie wzgórz).
Jaskinie znane były już Indianom, którzy mierzyli ich głębokość przy pomocy sznurka. (Nazwa parku w tłumaczeniu oznacza "głęboki sznurek"). Bezpośrednią przyczyną jego utworzenia było odkrycie w 1970 roku przez speleologów datowanych na około 300 rok p.n.e. pozostałości ludzkich kości w jaskini Nicoya.
Wznoszący się na wysokość 300 metrów najwyższy, trapezoidalny szczyt parku - Barra Honda stanowi atrakcyjny punkt widokowy. Uformowany został w okresie kredy (60-70 milionów lat temu). Park porośnięty jest przez suchy, tropikalny las (drzewa gumbo-limbo). W przeszłości, kilku farmerów próbowało karczowania go pod uprawy kukurydzy. Zamieszkiwany jest przez m.in. białoogonowe jelenie, koati, oposy, pumy i kojoty. W 1993 roku dwóch zagubionych turystów niemieckich zginęło w nim na skutek odwodnienia. W marcu 1997 roku 5 % parku została zniszczona przez pożar.
