FAUNA I FLORA: Bezkręgowce

Kostarykę zamieszkuje 34.000 gatunków insektów. W prowincji Guanacaste w porze suchej lata tysiace gatunków pszczół. Wraz z nastaniem pory deszczowej pojawia się większość kostarykańskich insektów, które dopiero co przeistoczyły się z larw.

Motyle

W Kostaryce są trzy rodzaje motyli: 6-nożne odżywiające się podczas lotu, 6-nożne odżywiające się stojąc oraz 4-nożne. Łącznie wyróżnia się 1000 ich gatunków.

Meseta Centralna posiada perfekcyjne warunki dla rozwoju motyli. Samice motyli składają jaja na kwiatach. Na drugi dzień wylęgają się larwy, które żywią się resztką jaj i liściami kwiatów. Po okresie 2,5 miesięcy, przeistaczają się w gąsienice. Następnie skręcają się w kokon, z którego po 10-30 dniach wylęgają się jako motyle.

Szacuje się, że Kostaryka posiada 10 % wszystkich gatunków motyli na świecie. Sam Park Narodowy Corcovado posiada 200 gatunków. Największa kolekcja motyli w KOstaryce prezentowana jest w Muzeum Entomologicznym w San Pedro. Na farmie w Guacima natomiast jest największe centrum rozrodcze motyli na zachodniej półkuli.

motyle morfo - (Morpho peleides). Wyróżniają się fluorescencyjnym, niebieskim kolorem skrzydeł. Występują w szczególności na wilgotnych terenach, nad brzegami rzek. Wiele z nich hodowanych jest w Ogrodzie Motyli w Guacima. W Mesecie Centralnej przeważają odcienie brązowe.

motyle kremowo-sosnowe - (spirogyra). Na spodzie skrzydeł wyróżniają się dwoma dużymi, wyrazistymi oczkami mającymi na celu odstraszenie ewentualnych chętnych do ataku. Ich rozpiętość skrzydeł może osiągać 13 cm.

motyle common calico - (Hemadryad februa).

motyle zielonouranowe - (Urania fulgens, Meksykański motyl zachodzącego słońca). Są przezroczyste i prowadzą dzienny tryb życia. Występują w Rezerwacie Leśnym Monteverde.

motyle jaskółczoogonowe - (Papilio cresphontes). Nazwane są tak ze względu na charakterystyczne przupominające ogon przedłużenia skrzydeł. Przybierają różne kolory (żółte, pomarańczowe, czerwone, niebieskie i zielone). Jasno ubarwione larwy odżywiają się liściami. Ich odwłok ma przypominające oczy punkty, przez co mogą przypominać głowę węża. Wiele z nich ma gruczoły zapachowe wydzielające nieprzyjemną woń w momencie zagrożenia.

motyle buho - (Caligo eurilochus). Jest dużych rozmiarów i ma połyskującą na niebiesko górną powierzchnięskrzydeł. Najbardziej charakterystyczne dla nich są "sowie oczy" umieszczone na spodzie skrzydeł. Eksponuje je gdy jest zagrożony w ten sposób odstraszając potencjalnych agresorów (insekty, które jedzone są przez sowy i mają respekt do wszystkiego co je przypomina).

motyle sowie - (Caligo memmon). Bardzo dobrze zlewa się z podłożem. Jego skrzydła osiągają 15 cm szerokości. Z wierzchu są niebiesko-szare, a pod spodem cętkowane na brązowo z żółtymi "oczkami". (Gdy są rozpostarte, przypominają twarz sowy). Za dnia są relatywnie statyczne. Spotykane są najczęściej na wysokości 1.070 m.n.p.m. (szczególnie po stronie karaibskiej).

Mrówki

mrówki liściarki - (Mrówki farmerskie). Robotnice zbierają w szczękowych wypustkach zwrócone ku górze liście i tysiącami zanoszą je do gniazda. Podczas przechodzenia przez dżunglę tworzą sławne szeregi. Ich kopce zajmują czasami 200 m, a ich korytarze sięgają 6 metrów długości. Zamieszkiwać je może 5 milionów osobników. Samce po zapłodnieniu samicy zdychają. Liście niezbędne są do sformowania kompostów na których hodują dostarczające im celulozy (cennego źródła energii) grzyby. W Monteverde znajduje się jedyne w kraju olbrzymich rozmiarów terrarium tych mrówek.

mrówki pociski - Największe ze srodkowoamerykańskich mrówek. Ich długość dochodzi do prawie 3 cm. Są czarne. Umieszczone w tyle żądło po wbiciu w skórę człowieka pozostawia ślad podobny do kuli z pistoletu.

mrówki akacjowe - żyją w symbiozie z krzewami akacji. Oczyszczają drzewa z trawiastych narośli, a w zamian otrzymując bogaty w proteiny nektar. Mają czułki podobne do rogów byka.

mrówki azteca - (mrówki cecropia). Żyją w symbiozie z drzewami cecropia, które przyciągają je paczkopodobnymi końcówkami liści (mrówki wykorzystują je do odżywiania swych larw w zamian oczyszczając je z trawiastych narośli). Często przebywają w cierniach.

mrówki żołnierki - (mrówki wędrowne). Mogą podróżować przez las w grupach do 20 milionów. Transportują liście, gałązki, mech i zdechłe owady do odżywiania królowej. Znane są z tego, że napotkane na swej drodze małe stworzenia zamieniają w szkielety.

mrówki czerwone - (mrówki pułapkodrzwiowe). Wstrzykują jad żądłem.