KONTAKT
follow me on facebook


Położenie geograficzne
Wyspy
Półwyspy
Pasma górskie
Doliny
Niziny
Trzęsienia ziemi
Jeziora
Związki polsko-dominikańskie
Ludność
Szkolnictwo
Opieka zdrowotna
Religia
Rząd
Klimat
Rzeki
Archeologia
Kultura
Język
Policja
Ekonomia
Surowce
Transport

















Spotkania i prezentacje

Prezentacje multimedialne o Kostaryce dla szkół, firm oraz grup indywidualnych. Ogólne oraz tematyczne na zamówienie. Zapytania lub rezerwacje prosimy kierować na adres
kostaryka1988@poczta.onet.pl


http://rafalcezarypiechocinski.vg1.pl


 

EKONOMIA DOMINIKANY

DO DZIENNIKARZY, BLOGERÓW I WŁAŚCICIELI STRON INTERNETOWYCH

Dziennikarzom (również radiowych) przypomina się o podawanie linku do strony. Tyczy się to także w dużej mierze wikipendystów, którzy potworzyli wiele haseł o Kostaryce na bazie tej strony bez podawania źródła. Z powodu rozszabrowywania danych przez inne portale internetowe podstrona ta nie jest publiczna. Jednocześnie przestrzega się przed nieskonsultowanym kopiowaniem informacji tu załączonych, ponieważ zastosowane zostały pułapki na plagiatorów (przekręcone daty, nazwy, ukryte podświetlenia).


Początkowo kraj był monokulturowy. Uprawiano na eksport głównie trzcinę cukrową, a głównym partnerem handlowym były Stany Zjednoczone. 57% społeczeństwa pracowało w rolnictwie, 7% w przemyśle. Podstawą gospodarki Dominikany jest rolnictwo, które daje przeszło 60% dochodu narodowego. Przemysł przetwórczy jest reprezentowany przez małe zakłady i jego silniejszy rozwój datuje się dopiero od czasów II wojny światowej. W gospodarce Dominikany poważną pozycję zajął kapitał Stanów Zjednoczonych. W 1960 roku amerykańskie inwestycje sięgały 250 mln $.

Tylko 50% terytorium kraju nadaje się pod uprawę, ponieważ reszta zajęta jest przez góry i doliny. Z tego z areału uprawnego jest wykorzystywana zaledwie 1. Pozostała część leży odłogiem i czeka na inwestycję, przede wszystkim nawodnienie. W 1950 roku 16% ziemi uprawnej należało do 61 wielkich obszarników, którzy zazwyczaj wydzierżawiali swoje ziemie. Około 87,5% wszystkich gospodarstw opiera się na rodzinnej sile roboczej. Poziom agrotechniczny jest bardzo niski. Nowoczesną technikę stosuje się tylko na wielkich plantacjach. Na plantacjach trzciny cukrowej pracuje sezonowo dużo robotników z sąsiedniej Haiti, którzy przekraczają granicę najczęściej nielegalnie. Na potrzeby krajowe uprawia się kukurydzę, ryż, maniok i rośliny strączkowe, a na eksport trzcinę cukrową, kawę, kakao i tytoń.

W 2007 roku dochód narodowy na jednego mieszkańca wynosił 9.208$. W ostatnich latach sektor usług przegonił rolnictwo pod względem zatrudnienia. Pierwsze skrzypce jeśli chodzi o zyski z eksportu odgrywa górnictwo, a zaraz za nim rolnictwo. Kraj zmaga się z kryzysem energetycznym. Częste są braki dostaw prądu oraz obserwuje się wysokie ceny za prąd. Po chudych latach 1980 i 1990`s, w 2002 Dominikana weszła na lata wzrostów gospodarczych i malejącej inflacji. Jednocześnie w 2002 roku upadł drugi najważniejszy bank komercyjny w kraju Baninter. Ujawniono defraudacje rzedu 3,5 bln $. Miało to niepozytywny efekt na gospodarkę Dominikany. O 1% spadł wzrost gospodarczy, inflacja podskoczyła do 27%.

W turystyce zatrudnionych jest ponad 150.000 mieszkańców. Rokrocznie kraj odwiedza 2,5 mln turystów. Problemami są bezrobocie, korupcja i źle działający system energetyczny. Istotna jest produkcja luksusowych cygar, roczne obroty przekraczają 400 mln $.

KONTAKT

 
© 1998-2016; SŁUPSK; Rafał Cezary Piechociński