Bogate Haiti, biedna Dominikana
W XVIII wieku zmieniły się zasady handlowe pomiędzy Hiszpanią, a jej koloniami. Ostatnia flota wysłana została w 1737 roku. Obalono monopol portowy na handel. W połowie wieku na wyspę nadciągały fale emigrantów z Wysp Kanaryjskich, którzy w dolinie Cibao zakładali plantacje tytoniu. Populacja Santo Domingo zwiększyła się z 6.000 w 1737 do 125.000 w 1790. W porównaniu do zachodniej kolonii francuskiej, Santo Domingo było biedne, wyludnione (Haiti przewyższało go liczebnością 4,5 raza). Była to też najbogatsza kolonia w Nowym Świecie.
Francja obejmuje kontrolę nad całą wyspą
Podczas rewolucji haitańskiej w 1791 roku wielu kolonialnych urzędników uciekło z wyspy, pozostali na niej hodowcy bydła. W zamieszkach Hiszpania widziała szansę pozyskania chociaż części terytorium zachodniego wdając się w przymierza z Anglią i zbuntowanymi niewolnikami. Jednak kiedy Francja i niewolnicy się porozumieli, Hiszpanie zostali pobici przez siły czarnego generała Toussaint Louverture. Francuzi przybyli na wyspę w 1795 kiedy na mocy traktatu pokojowego Basel uznano wyspę jako konsekwencję Francuskiej Rewolucji. Jednocześnie niewolnicy z wyspy pod dowództwem Toussaint Louverture rozpoczęli rewoltę przeciw Francji. W 1801 roku zdobyli Santo Domingo w ten sposób mając kontrolę nad całą wyspą. Jednak w 1802 roku Napoleon wysłała na wyspę oddziały, który zatrzymały Louverture, którego wysłano do Francji jako więźnia. W X.1802 roku ponownie doszło do zbrojnego wybuchu niezadowolenia Mulatów i Murzynów. W XI.1803 roku odnieśli oni zwycięstwo i 1.I.1804 roku proklamowali wolną Republikę Haiti. W części dominikańskiej przywrócono zaś niewolnictwo i na wyspę ponownie napływać zaczęli hiszpańscy emigranci koloniści. W 1805 roku po koronowaniu siebie samego cesarzem Haiti - Jean-Jacques Dessalines dokonał inwazji na Santo Domingo. Tam napotkali na garnizon francuski. Wycofując się jego oddziały zajęły miasta Santiago i Moca wycinając w pień ich mieszkańców.
KONTAKT
|
