Tainowie na wyspie
Około 600 n.e. Tainowie przybyli na wyspę wyganiając z niej funkcjonujących od 500 roku p.n.e. poprzednich (zakładających małe przybrzeżne osady) tubylców Sibonejów. Narzędzia tych drugich stanowiły muszle i kamienie. Nie byli obeznani w rolnictwie. Byli za to dobrzy w łowiectwie.
Tainowie pochodzą z wybrzeża Wenezueli skąd przez setki lat posuwali się wyspa po wyspie w obrębie Karaibów. Podróżowali w 25 metrowych czółnach. Nowy teren podzielony został na poszczególne kacykaty po około 1.000 osób każdy. Stanowisko kacyka było dziedziczne. Mogli je sprawować mężczyźni jak i kobiety. Byli wprawionymi rolnikami, a podstawę ich wyżywienia stanowił maniok. Od XII wieku wschodnie tereny wyspy były atakowane przez Karibów, którzy osiedlali się w małych Antylach i najeżdżali na Dominikanę aż do czasów przyjazdu Kolumba. Karibowie nieustannie prześladowali w tamtym okresie Tainów. Wcześniej przegonili ich z delty Orinoko, a następnie prześladowali na wyspach małych Antyli. Kiedy na wyspę przybył Kolumb, Karibowie opanowane mieli już Portoryko. Niewątpliwie przyjazd Hiszpanów uratował Tainów przed wyparciem. W momencie przybycia Kolumba w kraju funkcjonowało 5 kacykatów którymi rządzili kacykowie: Guacanagarix, Guarionex, Caonabo, Cayacoa i Bohechio.
KONTAKT
|
