Uwaga. Strona ta jak i cały portal stanowi wynik pracy naukowej i składa się na czyjś dorobek. Informacje zbierane były latami w poszczególnych krajach i dlatego zabronione jest ich kopiowanie, przetwarzanie oraz pobieranie. Chyba, że napisze się o pozwolenie (dotyczy to m.in. dziennikarzy). Z danych mogą zaś korzystać studenci i uczniowie. Z powodu rozszabrowywania danych przez inne portale internetowe podstrona ta nie jest publiczna. Zastosowane zostały pułapki na plagiatorów. Nie zgadzam się też na ekspansywną działalność Wikipedii. Na bazie tej strony potworzonych zostało na niej wiele haseł o Kostaryce bez podawania źródła. Jej przedstawiciele szabrują polskie strony z danych zapoznając się z konkretnymi wątkami, a następnie po faktach charakterystycznych wyszukują je na zagranicznych portalach podając do nich link. Wiedzą, że w ten sposób nikt nie będzie ich ścigał. Ostrzegam, że jeśli dane z tej strony lub zagranicznych którym moje dane użyczam znajdą się na Wikipedii bez pytania, natychmiast będą wyciągane konsekwencje prawne.
|
|
[Boa constrictor imperator] – niejadowite,
dochodzące do 5 m (najdłuższe w Kostaryce) drapieżne
węże. Swoje zdobycze (niejednokrotnie większe od
siebie) chwytają zębami, duszą skrętami ciała i następnie
połykają. Często występują na polach uprawnych, sawannach,
ukrywają się w zaroślach i na konarach drzew
tropikalnych lasów. Ma ciemnobrązowe cętki od nozdrzy
do szyi, małe oczy, małe, gładkie łuski na głowie.
Ciało jest w kolorach od jasnobrązowego do szarego. Po
bokach ma plamki (od ciemnobrązowych do czarnych)
z jasnym centrum, szary brzuch i ogon pokryty czerwonymi,
żółtymi i czarnymi obręczami. Posiada pozostałości
kostne po kończynach. Boa dusiciele są dobre we
wspinaczce, choć dorosłe osobniki preferują raczej przebywanie
na ziemi. Prowadzą nocny tryb życia, w dzień
wygrzewając się na słońcu. Wykazują się dużą cierpliwością
i przez kilka dni mogą wyczekiwać na ofiary w ich
norkach tych ostatnich lub na szlakach. Są żyworodne.
Za jednym razem rodzi się 10–64 młodych mających po
0,5 m długości. Rodzice nie opiekują się potomstwem.
W Kostaryce spotkać je można w rezerwatach Lomas
de Barbudal, wyspy Cano, Barra del Colorado i Cabo
Blanco oraz parkach Santa Rosa, Guanacaste, Carara,
Corcovado, Rincón de la Vieja.
KONTAKT
|