KONTAKT
follow me on facebook






http://rafalcezarypiechocinski.vg1.pl


 

KOSTARYKOPOLIS
KAJMAN OKULAROWY, KAJMAN KROKODYLOWY

DO DZIENNIKARZY, BLOGERÓW I WIKIPEDYSTÓW

Uwaga. Strona ta jak i cały portal stanowi wynik pracy naukowej i składa się na czyjś dorobek. Informacje zbierane były latami w poszczególnych krajach i dlatego zabronione jest ich kopiowanie, przetwarzanie oraz pobieranie. Chyba, że napisze się o pozwolenie (dotyczy to m.in. dziennikarzy). Z danych mogą zaś korzystać studenci i uczniowie. Z powodu rozszabrowywania danych przez inne portale internetowe podstrona ta nie jest publiczna. Zastosowane zostały pułapki na plagiatorów. Nie zgadzam się też na ekspansywną działalność Wikipedii. Na bazie tej strony potworzonych zostało na niej wiele haseł o Kostaryce bez podawania źródła. Jej przedstawiciele szabrują polskie strony z danych zapoznając się z konkretnymi wątkami, a następnie po faktach charakterystycznych wyszukują je na zagranicznych portalach podając do nich link. Wiedzą, że w ten sposób nikt nie będzie ich ścigał. Ostrzegam, że jeśli dane z tej strony lub zagranicznych którym moje dane użyczam znajdą się na Wikipedii bez pytania, natychmiast będą wyciągane konsekwencje prawne.


[Caiman crocodilus] (kajman krokodylowy) – ciała tych gadów są przeważnie ciemnooliwkowe. Między oczami koloru miodowego na czaszce mają kostną belkę sprawiającą wrażenie poprzeczki okularów. Osiągają 3,5 m długości. Samica buduje legowisko z łodyg roślin wodnych i mułu i składa w nim kilkadziesiąt jaj, które wysiaduje 73–90 dni. Intruzów odgania odgłosami, trzepaniem łba i ogona. Kiedy młode są gotowe do wyklucia się, zaczynają z wnętrza jaja wydawać odgłosy. Matka opiekuje się nimi przez 4 miesiące. Młode mają 20–25 cm długości i ważą 35–49 g. Odżywiają się owadami i skorupiakami. Dorosłe osobniki ważą ok. 65 kg i osiągają 1,25–2,50 m długości. Polują nocą. Występują na nizinach Kostaryki zarówno po stronie karaibskiej, jak i pacyficznej. Zamieszkują tereny o dużych opadach, środowiska namorzynowe i obszary ze stojącymi wodami z mulistym dnem w rezerwatach Barra del Colorado, Cano Negro oraz w parkach Palo Verde i Tortuguero. W latach 80. XX wieku masowo na nie polowano. Młode zabierane były jako zwierzątka domowe. W 2002 roku kajman zaatakował i pożarł mężczyznę uciekającego przez przez zieloną granicę z Panamy.

KONTAKT

 
© 1998-2016; SŁUPSK; Rafał Cezary Piechociński