|
Uwaga. Strona ta jak i cały portal stanowi wynik pracy naukowej i składa się na czyjś dorobek. Informacje zbierane były latami w poszczególnych krajach i dlatego zabronione jest ich kopiowanie, przetwarzanie oraz pobieranie. Chyba, że napisze się o pozwolenie (dotyczy to m.in. dziennikarzy). Z danych mogą zaś korzystać studenci i uczniowie. Z powodu rozszabrowywania danych przez inne portale internetowe podstrona ta nie jest publiczna. Zastosowane zostały pułapki na plagiatorów. Nie zgadzam się też na ekspansywną działalność Wikipedii. Na bazie tej strony potworzonych zostało na niej wiele haseł o Kostaryce bez podawania źródła. Jej przedstawiciele szabrują polskie strony z danych zapoznając się z konkretnymi wątkami, a następnie po faktach charakterystycznych wyszukują je na zagranicznych portalach podając do nich link. Wiedzą, że w ten sposób nikt nie będzie ich ścigał. Ostrzegam, że jeśli dane z tej strony lub zagranicznych którym moje dane użyczam znajdą się na Wikipedii bez pytania, natychmiast będą wyciągane konsekwencje prawne.
|
|
[Ctenosaura similis], (legwan kolczastoogonowy,
czarnogwan środkowoamerykański)
– najszybciej biegające jaszczurki świata. Mają szare
ciała z pręgowanym, czarnym ogonem o twardych
kolcach (często blokują nim otwory w dziuplach przed
najściem drapieżników) – ogon odpowiada podwojonej
długości tułowia. Samce osiągać mogą 2 kg wagi
i 1,3 m długości. Samice są mniejsze (80 cm długości,
do 1 kg). Aby utrzymać właściwą temperaturę, muszą
na zmianę szukać słońca i cienia. Młode legwany są
seledynowe i ciemnieją z wiekiem. Dobrze się wspinają,
łapami drążą jamy i tunele w glebie. Gdy panują niższe
temperatury, wylegują się na kamieniach, wystawiając
jak najwięcej ciała do słońca. Dla celów kulinarnych
– bardziej popularne od zielonych.
Żyją w suchych lasach na pacyficznych stokach
wzgórz, na drzewach lub betonowych słupach, na
obrzeżach plaż. Wyszukują obszary, gdzie występują
skały, głazy i powalone drzewa. Są bardzo przywiązane
do swojego terytorium. Bronią swojego rewiru, „potakując”
głową, nadymając wola i otwierając pysk. Swoje
jaja składają w norach, przy czym w jednej norze może
przebywać aż pięć samic (każda w innej przegrodzie).
Każda samica składa rocznie 40–45 jaj. Młode początkowo
prowadzą wędrowny tryb życia i wolą w przypadku
zagrożenia uciekać, niż chować się w norkach.
Żywią się początkowo owadami, a potem przerzucają
się na wegetarianizm. Na początku pory suchej swoją
dietę opierają na owocach i kwiatach.
Zamieszkują m.in. rezerwaty Ostional, Wyspy
Bolanos, Curú oraz parki Corcovado, Santa Rosa, Palo
Verde, Guanacaste, Rincón de la Vieja, Barra Honda.
KONTAKT
|
