|
|
KOSTARYKOPOLIS NAMORZYNY SZARE, MANGROWIEC SZARY |
Uwaga. Strona ta jak i cały portal stanowi wynik pracy naukowej i składa się na czyjś dorobek. Informacje zbierane były latami w poszczególnych krajach i dlatego zabronione jest ich kopiowanie, przetwarzanie oraz pobieranie. Chyba, że napisze się o pozwolenie (dotyczy to m.in. dziennikarzy). Z danych mogą zaś korzystać studenci i uczniowie. Z powodu rozszabrowywania danych przez inne portale internetowe podstrona ta nie jest publiczna. Zastosowane zostały pułapki na plagiatorów. Nie zgadzam się też na ekspansywną działalność Wikipedii. Na bazie tej strony potworzonych zostało na niej wiele haseł o Kostaryce bez podawania źródła. Jej przedstawiciele szabrują polskie strony z danych zapoznając się z konkretnymi wątkami, a następnie po faktach charakterystycznych wyszukują je na zagranicznych portalach podając do nich link. Wiedzą, że w ten sposób nikt nie będzie ich ścigał. Ostrzegam, że jeśli dane z tej strony lub zagranicznych którym moje dane użyczam znajdą się na Wikipedii bez pytania, natychmiast będą wyciągane konsekwencje prawne.
|
|
[Conocarpus erectus] – najczęściej
osiągają wysokość 1–4 m, ale zdarzają się okazy
do 20 m wysokości (o średnicy pnia 1 m). Porastają
nadrzeczne skarpy, zatoki i laguny, ale także wyżej położone
tereny bagienne. Do Kostaryki należy rekord
występowania tych namorzynów, jeśli chodzi o wysokość
n.p.m. (zanotowano okazy porastające tereny wyniesione
na 745 m n.p.m.). Często wykorzystywane są
jako rośliny ozdobne (w postaci drzewek bonzai). Ich
kora jest bardzo bogata w taninę. W pierwszej dekadzie
XXI wieku sprowadzono je na wybrzeże Kuwejtu,
gdzie są obecnie dominującym gatunkiem. W Kostaryce
występują w parkach Ballena i Manuel Antonio.
KONTAKT
|
| |
|