|
|
KOSTARYKOPOLIS PELIKAN BRĄZOWY, PELIKAN BRUNATNY, PELIKAN ZWYCZAJNY |
Uwaga. Strona ta jak i cały portal stanowi wynik pracy naukowej i składa się na czyjś dorobek. Informacje zbierane były latami w poszczególnych krajach i dlatego zabronione jest ich kopiowanie, przetwarzanie oraz pobieranie. Chyba, że napisze się o pozwolenie (dotyczy to m.in. dziennikarzy). Z danych mogą zaś korzystać studenci i uczniowie. Z powodu rozszabrowywania danych przez inne portale internetowe podstrona ta nie jest publiczna. Zastosowane zostały pułapki na plagiatorów. Nie zgadzam się też na ekspansywną działalność Wikipedii. Na bazie tej strony potworzonych zostało na niej wiele haseł o Kostaryce bez podawania źródła. Jej przedstawiciele szabrują polskie strony z danych zapoznając się z konkretnymi wątkami, a następnie po faktach charakterystycznych wyszukują je na zagranicznych portalach podając do nich link. Wiedzą, że w ten sposób nikt nie będzie ich ścigał. Ostrzegam, że jeśli dane z tej strony lub zagranicznych którym moje dane użyczam znajdą się na Wikipedii bez pytania, natychmiast będą wyciągane konsekwencje prawne.
|
|
[Pelicanus occidentalis] (pelikan
brunatny, pelikan zwyczajny) – najmniejsze z rodziny
pelikanów. Ich gardziele mogą pomieścić trzy razy
tyle co ich żołądek. Mają ok. 50 cm długości i ważą
ok. 5 kg. Mają kasztanowo-białe szyje, białe głowy
z żółtą koroną, brązowy grzbiet i ogon, czarno-
-brązowy brzuch i czarne nogi. Znane są z podniebnych
popisów baletowych. Teren swych łowów obserwują
z powietrza i gdy ujrzą ryb, nurkują za nią
nawet kilka metrów w głąb. Gniazdują na skalistych
wysepkach lub nad brzegami jezior. Ich największe
stanowisko lęgowe w kraju znajduje się na wyspie Guayabo,
w zatoce Nicoya. Znamienną cechą jest fakt,
że żerują na obu kostarykańskich wybrzeżach, lecz
wylęgają się jedynie na wybrzeżu pacyficznym (rezerwaty
wysp Guayabo, Negritos i Los Pájaros, Cabo
Blanco, park Ballena). Ich wizerunek wykorzystany
został do wykonania statuetek na Festiwal Filmów
Kostarykańskich.
KONTAKT
|
| |
|