|
|
|
KOSTARYKOPOLIS
RZEKA RIO PACUARE  |
|
Uwaga. Strona ta jak i cały portal stanowi wynik pracy naukowej i składa się na czyjś dorobek. Informacje zbierane były latami w poszczególnych krajach i dlatego zabronione jest ich kopiowanie, przetwarzanie oraz pobieranie. Chyba, że napisze się o pozwolenie (dotyczy to m.in. dziennikarzy). Z danych mogą zaś korzystać studenci i uczniowie. Z powodu rozszabrowywania danych przez inne portale internetowe podstrona ta nie jest publiczna. Zastosowane zostały pułapki na plagiatorów. Nie zgadzam się też na ekspansywną działalność Wikipedii. Na bazie tej strony potworzonych zostało na niej wiele haseł o Kostaryce bez podawania źródła. Jej przedstawiciele szabrują polskie strony z danych zapoznając się z konkretnymi wątkami, a następnie po faktach charakterystycznych wyszukują je na zagranicznych portalach podając do nich link. Wiedzą, że w ten sposób nikt nie będzie ich ścigał. Ostrzegam, że jeśli dane z tej strony lub zagranicznych którym moje dane użyczam znajdą się na Wikipedii bez pytania, natychmiast będą wyciągane konsekwencje prawne.
|
|
Uważana jest za najdogodniejszą rzekę do spływów
tratwowych. Rozciąga się na dystansie 134 km. Bierze
swój początek ze szczytu Cuerici. W przeważającej
części obrośnięta jest dżunglą. Wpadają do niej widowiskowe
wręcz wodospady. Płynie porośniętymi
krzakami wąwozami i uchodzi do Morza Karaibskiego.
Wzdłuż jej koryta znajduje się kilka odizolowanych
indiańskich osad. Miejscami do jej brzegów przylegają
plantacje trzciny cukrowej. Z dna wystają skały
i głazy. W 1975 roku Michael Cane stał się pierwszym
człowiekiem, który dokonał spływu tą rzeką. Od 1978
roku organizowane były spływy komercyjne. W 1986
roku uznano ją za rzekę chronioną (pierwsza rzeka
w Ameryce Środkowej objęta takim statusem). W latach
1996–2005 planowano zbudowanie tamy hydroenergetycznej,
jednak pomysł zarzucono ze względów
na ochronę środowiska. W dniach 4–11 X 2011 odbyły
się na niej międzynarodowe zawody raftingowe.
KONTAKT
|
| |
|
