Uwaga. Strona ta jak i cały portal stanowi wynik pracy naukowej i składa się na czyjś dorobek. Informacje zbierane były latami w poszczególnych krajach i dlatego zabronione jest ich kopiowanie, przetwarzanie oraz pobieranie. Chyba, że napisze się o pozwolenie (dotyczy to m.in. dziennikarzy). Z danych mogą zaś korzystać studenci i uczniowie. Z powodu rozszabrowywania danych przez inne portale internetowe podstrona ta nie jest publiczna. Zastosowane zostały pułapki na plagiatorów. Nie zgadzam się też na ekspansywną działalność Wikipedii. Na bazie tej strony potworzonych zostało na niej wiele haseł o Kostaryce bez podawania źródła. Jej przedstawiciele szabrują polskie strony z danych zapoznając się z konkretnymi wątkami, a następnie po faktach charakterystycznych wyszukują je na zagranicznych portalach podając do nich link. Wiedzą, że w ten sposób nikt nie będzie ich ścigał. Ostrzegam, że jeśli dane z tej strony lub zagranicznych którym moje dane użyczam znajdą się na Wikipedii bez pytania, natychmiast będą wyciągane konsekwencje prawne.
|
|
Najbardziej znanym piwem Kostaryki jest guaro
(m.in. Guaro Cacique). Można popijać nim każdy
posiłek. Powstaje po destylacji trzciny cukrowej.
Mieszane jest często z sokiem lub z wodą. Od 1980 roku
sprzedawane w litrowych, przezroczystych butelkach
podobnych do tych, w jakich w Polsce sprzedaje się
ocet. Kostarykanie nazywają je po prostu guaro lub
„4 pióra” – to ostatnie ze względu na etykietę przedstawiającą
Indianina z 4 piórami na głowie. 2 I 2009
roku Narodowa Fabryka Alkoholu (FANAL ) ogłosiła,
że zakończyła rok rekordową ilością sprzedanego piwa
Cacique. Jego sprzedaż wzrosła o 300 tys. litrów w stosunku
do roku 2007. W 2011 roku piwo to zaczęto wysyłać
na eksport do Chin i Panamy. Kolejnymi rynkami
zbytu mogą być Czechy, Łotwa i Rosja.
Inne popularne piwo to Imperial. Produkowane jest
przez browar Cerveceria de Costa Rica, należący do
działającej od 1908 roku kostarykańskiej firmy Florida
Ice and Farm. Założyli ją bracia Lindo Morales i dopiero
w 1912 roku zamienili produkcję lodu dla statków
bananowych na rzecz produkcji piwa. Logo naszkicowane
było przez Enrique Hangena i przedstawia orła
(stąd część Ticos nazywa piwo „aguila”).
Coraz większe znaczenie w konsumpcji piw odgrywają
te importowane. Najbardziej popularnym
jest meksykańska Corona. W kostarykańskich supermarketach
wyróżniają się piwa z USA, Nikaragui
i Niemiec.
Dane pochodzą z książki "Republika Kostaryki podług kostarykańskiego słupszczanina"
KONTAKT
|