|
Uwaga. Strona ta jak i cały portal stanowi wynik pracy naukowej i składa się na czyjś dorobek. Informacje zbierane były latami w poszczególnych krajach i dlatego zabronione jest ich kopiowanie, przetwarzanie oraz pobieranie. Chyba, że napisze się o pozwolenie (dotyczy to m.in. dziennikarzy). Z danych mogą zaś korzystać studenci i uczniowie. Z powodu rozszabrowywania danych przez inne portale internetowe podstrona ta nie jest publiczna. Zastosowane zostały pułapki na plagiatorów. Nie zgadzam się też na ekspansywną działalność Wikipedii. Na bazie tej strony potworzonych zostało na niej wiele haseł o Kostaryce bez podawania źródła. Jej przedstawiciele szabrują polskie strony z danych zapoznając się z konkretnymi wątkami, a następnie po faktach charakterystycznych wyszukują je na zagranicznych portalach podając do nich link. Wiedzą, że w ten sposób nikt nie będzie ich ścigał. Ostrzegam, że jeśli dane z tej strony lub zagranicznych którym moje dane użyczam znajdą się na Wikipedii bez pytania, natychmiast będą wyciągane konsekwencje prawne.
|
|
[Citrullus vulgaris] (melon wodny, sandias,
kawon) – jego odmianą jest kawon kolokwinta (arbuz
kolokwinta), [Citrullus colocynthis]. Uprawiany jest na
gorących terenach przybrzeżnych. Dochodzi do kilkunastu
kilogramów wagi. Ma czerwony, bardzo soczysty
miąższ z licznymi czarnymi pestkami i zieloną lub marmurkową,
twardą skórę. Kawon może osiągnąć masę
15 kg. W 93% składa się z wody.
Panuje przekonanie, że pochodzi w pustyni Kalahari.
Tam rośnie arbuz zwany Tsamma [Citrullus lanatus].
Na jednym pędzie rośnie tam do 100 owoców. Czasami
nazywa się go melonem cytrusowym. Ma dużo
pektyn i dlatego używa się go do dżemów i galaretek.
Buszmeni z Kalahari od wieków wykorzystują go jako
źródło wody i pożywienia (nasiona bogate są w substancje
odżywcze).
Pierwsze wzmianki w postaci hieroglifów o uprawach
arbuzów pochodzą sprzed 5 tys. lat z Egiptu. Często malowidła
je przedstawiające umieszczane były również na
grobowcach faraonów. W pierwszym wieku n.e. dotarły
do Chin (dziś Chiny są największym producentem arbuzów
na świecie). W XIII wieku sprowadzono je do Europy.
Do 1940 roku trudno jednak było znaleźć dobrej jakości
arbuzy w sklepach. Zazwyczaj sprzedawane były
lokalnie, z uniknięciem długich transportów. Odmiany
bezpestkowe wytworzono w latach 50. W 1986 roku
stały się bardzo popularne w supermarketach. W Japonii
rolnicy z prefektury Kagawa uprawiają arbuzy
kwadratowe, umieszczając je w szklanych pudełkach
i pozwalając na nabranie pudełkowych kształtów. Kwadratowe
melony są łatwiejsze w magazynowaniu, ale
ich koszt często jest dwukrotnie większy od zwykłych
arbuzów. W niektórych częściach USA i RPA , melony
są wzbogacane alkoholem (wierci się w nich dziurę,
przez którą wlewa się trunek i pozwala mu zmieszać
się z miąższem).
W Kostaryce wyróżnia się arbuzy Quetzal i Mickey Lee.
KONTAKT
|
