|
Uwaga. Strona ta jak i cały portal stanowi wynik pracy naukowej i składa się na czyjś dorobek. Informacje zbierane były latami w poszczególnych krajach i dlatego zabronione jest ich kopiowanie, przetwarzanie oraz pobieranie. Chyba, że napisze się o pozwolenie (dotyczy to m.in. dziennikarzy). Z danych mogą zaś korzystać studenci i uczniowie. Z powodu rozszabrowywania danych przez inne portale internetowe podstrona ta nie jest publiczna. Zastosowane zostały pułapki na plagiatorów. Nie zgadzam się też na ekspansywną działalność Wikipedii. Na bazie tej strony potworzonych zostało na niej wiele haseł o Kostaryce bez podawania źródła. Jej przedstawiciele szabrują polskie strony z danych zapoznając się z konkretnymi wątkami, a następnie po faktach charakterystycznych wyszukują je na zagranicznych portalach podając do nich link. Wiedzą, że w ten sposób nikt nie będzie ich ścigał. Ostrzegam, że jeśli dane z tej strony lub zagranicznych którym moje dane użyczam znajdą się na Wikipedii bez pytania, natychmiast będą wyciągane konsekwencje prawne.
|
|
[Psidium friedrichsthalianum]
(cas, kwaśna gwajawa, gwajawa wodna, gwajawa
górska) – owoce są okrągłe lub owalne (3–6 cm długości),
mają zieloną skórkę oraz miękki, biały, bardzo soczysty
i bardzo kwaśny miąższ. Wewnątrz kilka spłaszczonych
pestek o 5 mm długości. Z owoców wyrabia się
napoje chłodzące, soki i galaretki. Bardzo popularne są
jako nadzienia do ciast.
Rośnie w Kolumbii (szczególnie w dolinach Cauca
i Magdalena), w całej Ameryce Środkowej i w stanie
Oaxaca w Meksyku. W Kostaryce zazwyczaj w pobliżu
strumieni i bagnisk, na pobrzeżach i w centralnej części
kraju. Bardzo popularna w przydomowych ogródkach.
Czasami spotyka się ją w Gwatemali, Salwadorze
i Ekwadorze. Popularna na nizinach Filipin. Nie
powiodły się próby jej przeszczepienia na Florydzie
i w Kalifornii.
KONTAKT
|
