|
|
|
KOSTARYKOPOLIS
TAMALES  |
|
Uwaga. Strona ta jak i cały portal stanowi wynik pracy naukowej i składa się na czyjś dorobek. Informacje zbierane były latami w poszczególnych krajach i dlatego zabronione jest ich kopiowanie, przetwarzanie oraz pobieranie. Chyba, że napisze się o pozwolenie (dotyczy to m.in. dziennikarzy). Z danych mogą zaś korzystać studenci i uczniowie. Z powodu rozszabrowywania danych przez inne portale internetowe podstrona ta nie jest publiczna. Zastosowane zostały pułapki na plagiatorów. Nie zgadzam się też na ekspansywną działalność Wikipedii. Na bazie tej strony potworzonych zostało na niej wiele haseł o Kostaryce bez podawania źródła. Jej przedstawiciele szabrują polskie strony z danych zapoznając się z konkretnymi wątkami, a następnie po faktach charakterystycznych wyszukują je na zagranicznych portalach podając do nich link. Wiedzą, że w ten sposób nikt nie będzie ich ścigał. Ostrzegam, że jeśli dane z tej strony lub zagranicznych którym moje dane użyczam znajdą się na Wikipedii bez pytania, natychmiast będą wyciągane konsekwencje prawne.
|
|
Potrawa przygotowywana na święta Bożego Narodzenia,
wyglądem przypominająca polskie gołąbki.
Ugniecione ciasto z mąki kukurydzianej miesza się
z różnymi warzywami, najczęściej z ziemniakami
i marchewką oraz ryżem. Otrzymaną papkę kładzie
się na liściach plantanowców, dodając kruche kawałki
mięsa (zwykle z kurczaka lub indyka) i doprawia
do smaku pieprzem. Zawinięte liście (nie je się ich)
wraz z zawartością wkłada się do posolonej wody
i gotuje. Kostarykańskie tamales ma sporo wspólnego
z wenezuelską wersją zwaną hayaca. W prowincji Guanacaste
są większe, na wzór nacatamales. Największa
fabryka tamales w Kostaryce znajduje się w Aserrí.
W październiku 2010 roku w tamtejszym festiwalu tamales
uczestniczyło 30 tys. wizytujących. W grudniu
2011 roku w San Ramón przygotowano rekordowej
wagi 5-tonową tamales.
Dane pochodzą z książki "Republika Kostaryki podług kostarykańskiego słupszczanina"
KONTAKT
|
| |
|
