|
Dziennikarzom (również radiowych) przypomina się o podawanie linku do strony. Tyczy się to także w dużej mierze wikipedystów, którzy potworzyli wiele haseł o Kostaryce na bazie tego portalu bez podawania źródła. Z powodu rozszabrowywania danych przez inne portale internetowe podstrona ta nie jest publiczna. Jednocześnie przestrzega się przed nieskonsultowanym kopiowaniem informacji tu załączonych, ponieważ zastosowane zostały pułapki na plagiatorów (przekręcone daty, nazwy, ukryte podświetlenia).
|
|
CZY MOŻNA KUPIĆ KARTĘ SIM W KOSTARYCE I NA JAKICH ZASADACH.
W Kostaryce funkcjonują 4 telefonie komórkowe: Kolbi (ICE), Movistar (hiszpańska Telefonica), Claro (meksykańska America Movil) i Tuyo.
Karty SIM oferowane są zarówno na lotniskach jak i przejściach granicznych. Na tych pierwszych w specjalnych punktach danych sieci komórkowych. Co ciekawe boksy otwarte są w bardzo dogodnych godzinach bo już od 4.30 rano do 22. Niedogodnością jest jednak, że nie wszystkie mają opcję płatności kartą. Na przejściach granicznych zaś karty najjczęściej oferowane są przez ulicznych sprzedawców. Można zakupić je też w hipermarketach, punktach telefonii komórkowych, sklepach z urządzeniami elektronicznymi i galeriach handlowych. Na drzwiach i szybach widnieją nalepki z nazwami operatorów komórkowych których karty są dostępne w danym sklepie. Punkty te funkcjonują praktycznie w każdym najmniejszym mieście. Przy zakupie karty należy okazać paszport i wypełnić broszurę.
Niedogodnością może być forma płatności bowiem w wielu punktach transakcja odbywa się tylko gotówką poprzez bank. Trzeba odstać sporo w kolejce (jeśli jest to małe miasto) i potem jeszcze wrócić z zaświadczeniem płatności.
Wydarzenia z Kostaryki o tematyce “Telefony”
Cena karty telefonicznej wynosi około 1.000 colonów. Najlepszym operatorem jest Kolbi, bowiem inne sieci mogą mieć problemy z zasięgiem poza Mesetą Centralną.
Podobnie jak w Polsce jeśli za trzecim razem nadal będzie się wpisywać błędny PIN, karta zostanie zablokowana i będzie trzeba udać się do serwisu na jej odblokowanie. Od 2014 roku wszystkie telefony na kartę muszą być rejestrowane w Nadzorze Telekomunikacji (SUTEL). Jeśli nie zostanie to uczynione w punkcie sprzedaży należy uczynić to samemu on-line wchodząc na stronę internetową. Po zarejestrowaniu trzeba odczekać kilka godzin na aktywację. Taka rejestracja jest ważna do roku czasu. Po tym terminie otrzyma się wezwanie mailem do jej ponownego potwierdzenia. W przeciwnym razie karta zostanie unieważniona.
Jeśli mamy drogi telefon i nie chcemy ryzykować, że ze względu na warunki atmosferyczne zostanie zepsuty, (np. poprzez wszędobylską mgłę i parę wodną w lasach deszczowych), można na miejscu kupić nowy telefon w punkcie Kolbi za mniej niż 30 $ z możliwością rozmów przez miesiąc.
Jeszcze kilka lat temu ulice kostarykańskich miast upstrzone były budkami telefonicznymi, a Kostarykanie dosłownie wegetowali w długich kolejkach by wykonać połączenie. To był charakterystyczny widok w każdym kostarykańskim mieście, klaster z kilku budek i tłum dzwoniących ludzi na chodnikach. Teraz w erze telefonów komórkowych (które przyszły do Kostaryki z opóźnieniem) drastycznie obniżyło się zainteresowania telefonami publicznymi. W normalnych warunkach na ulicach budki powracają do łask tylko wtedy kiedy ktoś zapomni z domu komórki lub wyczerpie mu się bateria. Nie ma już w użyciu aparatów na monety. Funkcjonują jedynie te na karty.
Kostarykański Instytut Elektryczności (ICE) zlikwidował w 2015 roku 2.500 budek telefonicznych w kraju. Wciąż w użyciu jest 5.240 jednostek, które rocznie przynoszą Instytutowi straty rzędu 560 mln colonów. 80% z nich wykorzystywanych jest przez więźniów.
Władze zastanawiają się jak wykorzystać infrastrukturę budkową i jednym z pomysłów jest przeznaczenie ich jako miejsce bezprzewodowego internetu lub jako boksy internetowe.
Od lat dochodzi do rywalizacji między operatorami. Kostaryka otworzyła rynek sieci komórkowych w 2011 roku, (wcześniej był on całkowicie pod kontrolą Kostarykańskiego Instytutu Elektryczności (ICE), który niechętnie dzielił się przestrzenią z nowymi operatorami.
W V.2015 roku Nadzór Telekomunikacji (SUTEL) skrytykował Kostarykański Instytut Elektryczności (ICE) i nałożył karę grzywny w wysokości 4 mln $ za niewłaściwą rywalizację w dwóch przypadkach z lat 2011 i 2012. Kara była ekwiwalentem 0.58% dochodu brutto Kölbi (marki usług ICE). Śledztwo zostało rozpoczęte po skardze z XII.2011 roku hiszpańskiego operatora Movistar. Niezgodne praktyki obejmowały zniżki ratalne oferowane w promocji zwanej “Chip Extremo”. SUTEL nakazał ICE powstrzymanie się od nadużywania pozycji lidera.
Firmy telekomunikacyjne prześcigają się w ofertach by przyciągnąć jak najwięcej klientów. Każda chce wprowadzić jako pierwsza dane udogodnienia i usługi. W IV.2015 operator komórkowy Claro zapowiedział zakończenie opłat za połączenia międzyregionalne i roaming dla swoich klientów abonamentowych. Za dodatkową opłatą 2.000 colonów miesięcznie można telefonować do krajów regionu oraz Ameryki Północnej płacąc za połączenia tak jakby były wykonywane krajowo.
W 2015 roku 52% udziału w rynku internetu mobilnego posiadał operator Kolbi. (26% Claro, a 21% Movistar). Największym operatorem komórkowym w kraju nadal pozostawał Kostarykański Instytut Elektryczności (ICE), mimo że jego udział sukcesywnie spadał (w 2015 – 58% rynku).
Obecnie ICE pod marką Kölbi obejmuje 72% rynku, meksykański Claro (13.6%), Movistar (13.4%), a lokalne Tuyo Móvil i Full Móvil po 1%.
Operator komórkowy Tuyo Movil
Operator komórkowy Claro
Operator komórkowy Movistar
Operator komórkowy Kolbi
KONTAKT
Kostaryka
San Jose
| 
