W ostatnim tygodniu w Guanacaste przebywał prezydent Luis Guillermo Solís. Spotykał się z mieszkańcami tłumacząc złe zarządzanie wodą oraz przedstawiając środki jakie podejmuje rząd do walki z największą od 75 lat suszą. Rząd krytykowany jest za coraz gorsze relacje między mieszkańcami, a właścicielami turystycznych molochów powstających na półwyspie Nicoya. Solis zapowiadał walkę z biedą oraz ulepszenia w infrastrukturze. Ministerstwo Środowiska (MINAE) zapowiedziało 4 milionową inwestycję zapewniającą wodę dla prowincji. Projekt zakłada budowę i modernizację akweduktów w Nicoya, Bagaces, Cóbano, Santa Teresa Mal País i Papagayo Sur. Rząd obiecał także pomoc w wysokości 9.4 mln $ dla rolników dotkniętych suszą i powodziami. Solis zapowiedział też plan budowy do 2016 roku wartych 16 mln $ 33 km kanału irygacyjnego, (który miałby dostarczać wodę na 8.800 ha ziemi) oraz zbiorników wodnych w Liberii.

Na spotkaniu w Nicoya 1.500 protestantów skandowało hasło “wody!”. Zarzucali rządowi że tylko składa obietnice i nic nie robi. Odbył się marsz protestacyjny z bębnami, megafonami i transparentami. Zbiegł się ze 191 rocznicą aneksji Guanacaste. Domagano się nowych akweduktów dla Canas i Bagaces, dwóch kantonów w których w 2009 roku w wodociągach stwierdzono zanieczyszczenia arszenikiem. Uczestnicy argumentowali że rozwiązanie rządowe na intalowanie w domach filtrów oczyszczających wodę z arszeniku nie zdało rezultatu. Żądali budowy mieszkań socjalnych, prawa do ziemi wzdłuż wybrzeża, reformy gospodarki wodnej, zezwoleń na wydobywanie złota w celach rzemieślniczych oraz opłacania rachunków medycznych dla ofiar stosowania pestycydów nemagon. Mieszkańcy uwypuklali, że drażni ich widok pól golfowych które są zraszane wodą podczas gdy za płotem umierają z pragnienia krowy. Zamierza się zebrać 150.000 podpisów pod inicjatywę obywatelską do przedłożenia ustawy o gospodarce wodnej i dostępie do wody. Poddawana jest też w wątpliwość budowa kontrowersyjnego akweduktu Sardinal-Coco-Ocotal. Krytycy zarzucają, że za koszty podatników będzie on służył głównie domom rezydentów amerykańskich i hotelom. Zdaniem Stowarzyszenie Producentów Trzciny Cukrowej w samym 2015 roku straty w produkcji cukru wyniosły 3 mln $ (70.000 ton metrycznych trzciny). Protestanci skandowali że Guanacaste jest zapomnianą prowincją Kostaryki i podkreślali ubogą infrastrukturę, biedę i wysokie bezrobocie.