K O S T A R Y K A

EKONOMICZNE KULE U NOGI KOSTARYKI

25.IV.2016

Przewiduje się, że na koniec roku Kostaryka będzie miała siódmy najwyższy wzrost PKB z państw Ameryki Łacińskiej. Wyższy niż wiele uprzemysłowionych państw świata. Kraj nie jest nękany wysoką inflacją czy spadkami cen produktów eksportowych. Należy pamiętać jednak, że wzrost gospodarczy nie jest głównym odzwierciedleniem rozwoju. Może określać on wzrost produkcji, jednak nie stanowi o zamożności społeczeństwa.

Praca: Bezrobocie Kostaryki jest na poziomie 10%. To wartość niezmienna od 2010 roku i jest najwyższą w całej Ameryce Łacińskiej. Szczególnie źle przekłada się to na środowisko ludzi młodych, gdzie jedna na cztery osoby jest bez pracy. Jednocześnie 51% społeczeństwa pracuje w szarej strefie.

Infrastruktura: Każdego roku na drogach przybywa 70.000 samochodów. Rząd nie radzi sobie z infrastrukturą drogową. W ostatnich latach nie oddano do użytku ani jednego nowego odcinka autostrady. Od 18 miesięcy oczekuje się na inaugurację odcinka do San Ramon, a od pół wieku trwają perturbacje z północną obwodnicą San Jose. Podobne opóźnieni dotyczą pociągów elektrycznych których kurowanie zapowiadano już od lat 1980`s. Kostarykanie tracą dziennie przynajmniej godzinę w korkach. Każdego roku kumuluje się to do 10 dni.

Bieda: Od wielu lat Kostaryka odnosi sukcesy ekonomiczne. Walka z ubóstwem jest priorytetem, a mimo to od 2004 roku jedno na pięć gospodarstw domowych funkcjonuje w biedzie. Jedna na trzy rodziny żyje w ekstremalnej biedzie. Nie stać ich nawet na podstawowych koszyk żywieniowy.

Opieka zdrowotna: Wzrastają koszty leczenia. W ciągu 7 ostatnich lat usługi ambulatoryjne w lokalnych przychodniach wzrosły o 62%. W 2014 roku koszty tych usług były dwukrotnie wyższe niż te z 2005 roku. Tymczasem liczba pacjentów wzrosła o 19%. 600.000 osób czeka w kolejce do specjalistów, laboratoriów lub na zabiegi. Niektóre szpitale oferują zapisy na operacje na 2021 rok.

Nierówność: Kostaryka jest jedynym krajem Ameryki Łacińskiej wykazującym pogłębiające się nierówności społeczne. Każdego roku uchylanie się od płacenia podatków powoduje straty rzędu 8,2% PKB. Zatrudnienie w sektorze publicznym jest niewspółmiernie wysoko płatne w porównaniu do przeciętnych pensji krajowych.

Inne na ten temat

Podobne tematycznie