1/3 gatunków morskich przynajmniej część swojego życia spędza na rafach koralowych. Rafy zaraz po lasach deszczowych są najbardziej zróżnicowanymi ekosystemami na ziemi. Występują na zaledwie 0,2% (600.000 km2) obszaru oceanów. Uważane są za największy naturalny antybiotyk, bowiem każdy gatunek korala ma 100 różnych gatunków bakterii.

Większość korali składa się z wewnętrznego zbudowanego z węglanu wapnia szkieletu. Na jego zewnętrznej warstwie znajduje się cienka powłoka żywej tkanki oraz malutkie symbiotyczne organizmy fotosyntetyczne (glony zooxanthellae). Koegzystują one z koralem dostarczając mu niezbędne do wzrostu pożywienie i tlen. Większość korali znajduje się w wodach przybrzeżnych. Konsumują także plankton poprzez przyjmowanie i trawienie go w otworach tkanek, które w zasadzie są wyposażonymi w macki żołądkami.

Kiedy korale tracą glony, ich wzrost zahamowany zostaje na całe tygodnie lub miesiące (do czasu póki nie dojdą do pierwotnego stanu z nowym zooxanthellae). Większość z nich jednak obumiera zanim zdoła odszukać nowe glony, a zjawisko to nazywa się wybielaniem korali.

Na Karaibach, w ciągu ostatnich 30 lat liczba korali spadła o 50%. Za ich wymieranie odpowiedzialne są nadmierne połowy oraz deforestacja wybrzeży. Korale są bardzo wrażliwymi organizmami i często padają ofiarą zmian klimatycznych. Do wybielania może dochodzić, kiedy sezonowe temperatury oceanu wzrosną średnio o 1C. W 1991 roku naukowcy stwierdzili, że globalne ocieplenie nie było główną przyczyną wymierania korali, jednak zmiany temperatur spowodowane fenomenem El Nino ma znaczący wpływ na ten stan.

Zmiany klimatyczne spowodowane El Nino doprowadzają do tego, ze ciepłe wody z Azji przesuwają się w obręb pacyficznego wybrzeża Ameryki Środkowej powodując wzrost temperatur przy powierzchni oceanu. Zdarza się to nieregularnie co 3 do 7 lat. Korale panamskie w okresie występowania El Nino w latach 1982-1983 obumarły w 80%. Temperatury wzrosły wówczas o 3-4C. W tym samym czasie na Galapagos obumarło 99% korali.

W VII.2009 roku na karaibskim wybrzeżu Panamy, temperatura wzrosła o 4-5C. Obumieranie tylko niektórych korali obok dobrze funkcjonujących może świadczyć o różnej tolerancji termicznej poszczególnych kolonii. Podług ekspertów pogodowych, El Nino z 2015 roku wydaje się być rekordowe. Trudno jest ustalić dokładnie początek i koniec jego występowania ale naukowcy przyjmują widełki czasowe od IX-X.2015 do wiosny 2016.

Podług Instytutu Badań Tropikalnych Smithsonian z Panama City, ciepłe wody dotarły do wybrzeża Panamy w IV.2015 roku. Była to przyczyna dla której korale wokół pacyficznej wyspy Coiba zaczęły więdnąć. W VIII ich śmiertelność była już bardzo widoczna. Zdaniem naukowców część korali zaaklimatyzowała się jednak do zmian i przeżyła.

Inne na ten temat