Kodeks samochodowy
W świecie samochodów wciąż jest miejsce na przyjaźnie, gdzie jeden za drugiego oddałby silnik bez względu na to czy kumpel ma świeże blachy czy wgniecioną karoserię. Nie jest ważne czy ma koguty na dachu czy jest zwykłym szarym samochodem. Kumpel to kumpel. Mało istotne czy jego właściciel dał mu wypasiony garaż czy stoi pod krzakiem.
Samochody cieszą się, że stoją obok siebie i nie kalkulują czy lepiej im stać obok kogoś innego. Nie dzielą swoich pobratymców na lepiej i gorzej wyprodukowanych.
Nie mają czerwonych serduszek raz do roku przypinanych do blach bowiem przez cały rok nauczone są by sobie pomagać. Gdy widzą samochód na poboczu nie uważają że jest stary i dobrze mu tak bo pewnie zapił się ropą. Gdy za płotem złomowiska widzą kikuty kończących życie braci nie komentują „takie jest życie” tylko do końca starają się ich pozdrawiać.
Nie uważają się za lepszych bo mają swoich właścicieli, bowiem dobrze wiedzą, że same kiedyś mogą zostać bezpańskie. Nie leczą sumienia spotykając się raz do roku na święta ze swoimi rodzinkami, bowiem ponad karierę stawiają więzi.
